با وجود آنکه در کارنامه دوران فرمانروایی سلطان محمود غزنوی (389 – 421 ه.ق.) افتخارات سیاسی و نظامی چشمگیری وجود دارد؛ اما او بیشتر به دلیل فتوحات خویش در هندوستان از شهرتی ویژه برخوردار است. پیروزیهای پی در پی سلطان محمود در لشکرکشیهای گوناگون، ولع او را برای تصرف سرزمین های جدید، بیشتر بر می انگیخت. سلطان محمود که با لشکرکشی های مکرر، بر سرزمینی بسیار گسترده سلطه یافته بود، در سال 420 ه.ق. به شهر ری، پایتخت سلسله آل بویه مرکزی لشکر کشید و قلمرو مجدالدوله بویهی در عراق عجم را تصرف کرد و آن سلسله را بر انداخت. پس از آن، سرزمین های وسیعی از غرب ایران تا حدود ارمنستان، نسبت به آن کشورگشای خستگیناپذیر اظهار اطاعت کردند. به این ترتیب، متصرفات سلطان محمود غزنوی با قلمرو امپراتور روم شرقی( بیزانس) هم مرز گردید. در آن هنگام، برای سلطان غزنوی، لشکر کشی به روم شرقی، جاذبه ای فراوان داشت، زیرا در صورت تصرف حتی بخش هایی از مملکت امپراتور بیزانس، او می توانست در زمره جهانگشایان بزرگ جهان به شمار رود ؛ اما مرگ محمود در پی شدت بیماری علاج ناپذیرش، او را از رسیدن به اهداف بلند پروازانه خود بازداشت. بدین صورت، سلطان محمود با ناکامی جهان را بدرود گفت، آرزوهای طلایی آن فاتح نامجوی در هجوم به بیزانس و پیروزی بر امپراتور روم، بر باد رفت.
ابوالقاسم فروزانی, سیّد. (1392). حمله به روم در تخیلات فاتحانه¬ سلطان محمود غزنوی. مجله پژوهش های تاریخی ایران و اسلام, 7(12), 107-126. doi: 10.22111/jhr.2013.1468
MLA
سیّد ابوالقاسم فروزانی. "حمله به روم در تخیلات فاتحانه¬ سلطان محمود غزنوی". مجله پژوهش های تاریخی ایران و اسلام, 7, 12, 1392, 107-126. doi: 10.22111/jhr.2013.1468
HARVARD
ابوالقاسم فروزانی, سیّد. (1392). 'حمله به روم در تخیلات فاتحانه¬ سلطان محمود غزنوی', مجله پژوهش های تاریخی ایران و اسلام, 7(12), pp. 107-126. doi: 10.22111/jhr.2013.1468
VANCOUVER
ابوالقاسم فروزانی, سیّد. حمله به روم در تخیلات فاتحانه¬ سلطان محمود غزنوی. مجله پژوهش های تاریخی ایران و اسلام, 1392; 7(12): 107-126. doi: 10.22111/jhr.2013.1468
)